Het hooikoortsweerbericht

Naïef stapte ik op de fiets. Met een tabletje desloratidine achter de kiezen en een druppel Livocab in beide ogen op weg naar het strand waar ik ver van alle binnenlandse pollen, genietend van de zoute zeelucht bruin zou worden. Na een paar uur op dit zonnige paradijs begon mijn niesfrequentie exponentieel te stijgen, mijn ogen op dramatische wijze te tranen en was mijn neus veranderd in een productiecentrum van excessieve hoeveelheden waterige afscheiding. Al gauw had ik een angio-oedemateuze facelift te pakken terwijl ik teugelloos mijn directe omgeving traumatiseerde. Sinds deze ervaring ben ik een fervent “refresher” van het hooikoortsweerbericht. Er resten mij geen andere opties dan de maximale voorzorgsmaatregelen te treffen; de rest van deze lente ga ik zwak gesedeerd op stap.