Geneeskundestudenten aan het woord
Rotte tenen, geamputeerde benen en halsslagaders die bloed spuiten, het leven van geneeskundestudenten gaat niet over rozen. VICE Nederland sprak verschillende geneeskundestudenten die de meest indrukwekkende dingen hebben meegemaakt, en dat al tijdens hun studie! In dit artikel zijn een aantal verhalen uitgelicht:
Anne, 24 jaar, vierdejaars: "Tijdens mijn coschap chirurgie stond ik op de OK bij een vaatchirurg, vol enthousiasme dat ik een operatie aan de halsslagader ging zien. Ik mocht de chirurg assisteren en alles verliep volgens plan, totdat hij de slagader opende en er een stent in wilde plaatsen. Dit ging niet helemaal lekker, waardoor het bloed maar uit de slagader bleef spuiten. Helaas stond ik precies in de gevarenzone, en ben ik tot twee keer toe volledig onder het bloed gesproeid. Toen ik achter me keek, zat alles in een straal van twee meter onder het bloed. De OK-assistent heeft me wat schoongepoetst zodat ik de operatie af kon maken." Michael, 29 jaar, zesdejaars: "Toen ik meeliep met de traumadienst werd er een keer een man met de hoogste spoed binnengereden, omdat hij was overreden door een groot industrieel voertuig. Tijdens de eerste inspectie zag ik dat zijn rechterbeen er niet meer was, en dat zijn rechterarm was verbrijzeld. Hij was verder wel stabiel en ademde zelf. Met een bloeddrukband stelpten we het bloeden van zijn beenstomp, daarna maakten we een röntgenfoto van zijn borst. Op de foto zagen we een hele vreemde, rechte structuur ter hoogte van zijn linkerborsthelft, die de hele borstholte besloeg. Toen we de man draaiden, bleek zijn been onder zijn borst te liggen. Uiteindelijk was hij stabiel genoeg voor een volledige CT-scan en is hij aan zijn arm en beenstomp geopereerd." Evelien, 24 jaar, vijfdejaars: "Het was een normale dag op de operatiekamer, toen aan het eind van de middag een meneer met spoed binnenkwam. Hij was al langere tijd bij ons bekend: hij had vaatlijden, waardoor het onderbeen niet genoeg bloed kreeg en langzaam afstierf. Nadat we tevergeefs alles hadden geprobeerd [dotteren via de lies, bypasses], was het linker onderbeen zwart gekleurd en zat het onder de blaren. De man schreeuwde het uit van de pijn. We besloten het onderbeen te amputeren. De meneer werd onder narcose gebracht en het operatiegebied werd ontsmet. Omdat ook de onderkant ontsmet moest worden, vroeg de chirurg de arts-assistent om het been op te tillen. De assistent pakte de tenen vast, tilde het been omhoog en legde het been weer terug. Het volgende moment keek hij naar zijn hand en werd hij lijkbleek – hij had namelijk een grote zwarte teen in z'n hand."
